از مسائل کلیدی در مدیریت زنجیره تأمین، انتخاب تأمین‌کننده است. توزیع‌کننده نیز در زنجیره تأمین، نه تنها عامل ارتباط تولید‌کننده با مصرف‌کننده بوده، بلکه اولین بخشی است که متوجه تغییرات تقاضا می‌شود. لذا هدف اصلی از انجام این تحقیق، کاهش هزینه تا حدی است که بتوان ادعا کرد رضایت‌مندی خریدار از خرید حاصل شده است. مبنای ارزیابی در این تحقیق، مدل‌سازی با استفاده از مدل‌های برنامه‌ریزی تحقیق در عملیات بوده است. از میان مدل‌های مختلف برنامه‌ریزی ریاضی، یک روش ترکیبی از تصمیم‌گیری چند معیاره فازی و برنامه‌ریزی آرمانی، به‌کار برده شده است. در این مقاله، ابتدا به شناسایی شاخص‌های موثر در انتخاب تأمین‌کنندگان و حاملین پرداخته‌ایم؛ و با توجه به تعدد این عوامل و وجود همبستگی بین آن‌ها، و همچنین به‌منظور پوشش حالت مبهم تصمیم‌گیری، جهت تعیین اوزان از ترکیب فرایند تحلیل شبکه‌ای و تئوری مجموعه‌های فازی استفاده شده است؛ و در نهایت، با استفاده از مدل برنامه‌ریزی آرمانی در یک مطالعه موردی در شرکت لوله و ماشین‌سازی ایران، تخصیص سفارش به تأمین‌کنندگان را انجام دادیم
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |