فصلنامه مهندسی تصمیم
دوره 3، شماره 9 - ( 7-1398 )
جلد 3 شماره 9 صفحات 138-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Firoozan Sarnaghi T. Business ethics, corporate ethics, Competitive Global Index (CGI) and Classification of countries based on Ethical features. Journal title 2019; 3 (9) :103-138
URL: http://jde.khu.ac.ir/article-1-70-fa.html
URL: http://jde.khu.ac.ir/article-1-70-fa.html
فیروزان سرنقی توحید، احمدزاده فاطمه. شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) و طبقه‌بندی کشورها براساس معیارهای اخلاقی. عنوان نشریه. 1398; 3 (9) :103-138
دانشکده مدیریت دانشگاه خوارزمی
چکیده: (2887 مشاهده)
در میان جنبههای مختلف مسائل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است و بررسیهای اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریههای اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبهبندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) میباشد. اگر چه کمی‌سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری‌ها و محدودیت‌هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبهبندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت‌پذیری جهانی ارایه می‌کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت‌پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده‌اند، که شامل اخلاقیات فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک – اخلاق شبکهای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) – اخلاق تصمیم‌گیران – و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش دادهکاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکهای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونهای از کشورهای اسلامی است در همهی حوزهها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
در میان جنبههای مختلف مسائل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است و بررسیهای اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریههای اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبهبندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) میباشد. اگر چه کمی‌سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری‌ها و محدودیت‌هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبهبندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت‌پذیری جهانی ارایه می‌کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت‌پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده‌اند، که شامل اخلاقیات فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک – اخلاق شبکهای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) – اخلاق تصمیم‌گیران – و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش دادهکاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکهای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونهای از کشورهای اسلامی است در همهی حوزهها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکهای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونهای از کشورهای اسلامی است در همهی حوزهها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
در میان جنبههای مختلف مسائل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژهای برخوردار بوده است و بررسیهای اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریههای اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبهبندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) میباشد. اگر چه کمی‌سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری‌ها و محدودیت‌هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبهبندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت‌پذیری جهانی ارایه می‌کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت‌پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده‌اند، که شامل اخلاقیات فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک – اخلاق شبکهای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) – اخلاق تصمیم‌گیران – و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش دادهکاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکهای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونهای از کشورهای اسلامی است در همهی حوزهها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |