دوره 3، شماره 9 - ( 7-1398 )                   جلد 3 شماره 9 صفحات 138-103 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Firoozan Sarnaghi T. Business ethics, corporate ethics, Competitive Global Index (CGI) and Classification of countries based on Ethical features. Journal title 2019; 3 (9) :103-138
URL: http://jde.khu.ac.ir/article-1-70-fa.html
فیروزان سرنقی توحید، احمدزاده فاطمه. شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) و طبقه‌بندی کشورها براساس معیارهای اخلاقی. عنوان نشریه. 1398; 3 (9) :103-138

URL: http://jde.khu.ac.ir/article-1-70-fa.html


دانشکده مدیریت دانشگاه خوارزمی
چکیده:   (2539 مشاهده)
در میان جنبه­های مختلف مسائل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژه­ای برخوردار بوده است و بررسی­های اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریه­های اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبه­بندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) می­باشد. اگر چه کمی‌سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری‌ها و محدودیت‌هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبه‌بندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت‌پذیری جهانی ارایه می‌کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت‌پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده‌اند، که شامل اخلاقیات  فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک – اخلاق شبکه‌ای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) – اخلاق تصمیم‌گیران – و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش داده­کاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکه­ای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونه­ای از کشورهای اسلامی است در همه­ی حوزه­ها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
در میان جنبه­های مختلف مسائل بشری، اخلاق و اخلاقیات همواره از جایگاه ویژه­ای برخوردار بوده است و بررسی­های اقتصادی از آغاز بر نقش اخلاق در تبیین و تنظیم نظریه­های اقتصادی تاکید داشته و علم اقتصاد در بستر فلسفه اخلاق متولد شده است. با توجه به این ارتباط، هدف این تحقیق رتبه­بندی 144 کشور از لحاظ اخلاقی و براساس اطلاعات نمره شاخص رقابت‌پذیری جهانی (GCI) می­باشد. اگر چه کمی‌سازی مفاهیم اخلاقی با دشواری‌ها و محدودیت‌هایی همراه است لیکن این تحقیق روش و چارچوبی را برای رتبه‌بندی کشورها از نظر اخلاقی و بر پایه شاخص رقابت‌پذیری جهانی ارایه می‌کند. اطلاعات و معیارهای لازم از پایگاه اطلاعاتی شاخص رقابت‌پذیری جهانی برای سال 2013-2015، استخراج شده و کشورها از لحاظ اخلاقی در 5 زیرمجموعه بررسی شده‌اند، که شامل اخلاقیات  فردی- اخلاق شرکتی و جمعی کوچک – اخلاق شبکه‌ای و اجتماعی (اخلاق کسب و کار) – اخلاق تصمیم‌گیران – و مجموع اخلاقیات است. این مطالعه با استفاده از روش داده­کاوی و الگوریتم میانگین k انجام شده است.
نتایج نشان می‌دهد که کشورهای توسعه‌یافته رتبه‌های بهتری از کشورهای در حال توسعه دارند. در این میان، ایران در حوزه اخلاق فردی و اخلاق شبکه­ای و اجتماعی رتبه 2 و در اخلاق شرکتی و جمعی کوچک و اخلاق تصمیم‌گیران رتبه 4 را به خود اختصاص داده است. به این معنی ایرانیان در بعد فردی اخلاق اقتصادی بهتری را به نمایش می‌گذارند تا بعد شرکتی و اجتماعی. مالزی که نمونه­ای از کشورهای اسلامی است در همه­ی حوزه­ها، جز اخلاق فردی، رتبه 1 را کسب کرده است.
در مجموع این مطالعه نشان داد که در این حوزه، خلاء مطالعاتی در کشور وجود دارد و علاوه بر آن، به نظر می‌رسد مطالعاتی از این دست بتواند بخشی از دلایل رشد و توسعه اقتصادی کشورها را توضیح دهد. چیزی که تاکنون، کمتر بدان پرداخته شده است.
 
متن کامل [PDF 1478 kb]   (1713 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1397/12/11 | پذیرش: 1398/6/9 | انتشار: 1398/7/10

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه مهندسی تصمیم می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of Decision Engineering

Designed & Developed by : Yektaweb