سازمان‌های بخش دولتی و عمومی کشور ما، همواره از حیث دارا بودن الگوهای علمی برای تصمیم‌گیری در خصوص برون سپاری یا عدم برون سپاری دچار محدودیت بوده‌‎اند. در این مقاله، به نحوه انتخاب استراتژی بهینه از میان استراتژی‌های ممکن با استفاده از الگوی ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی ( QSPM) پرداخته شده است. هدف اصلی این مقاله، ارایه رویکردی برای تصمیم‌گیری استراتژیک و انتخاب بهترین استراتژی از بین استراتژی‌های احصاء شده (که در این مطالعه شامل دو استراتژی اصلی برون سپاری یا عدم برون سپاری وظایف اداره حسابرسی عملکرد شهرداری مشهد می‌باشد) بوده است. ابزار گردآوری داده ها، روش خلاق طوفان فکری بوده و خبرگان این پژوهش، روسای ادارات حسابرسی و حسابرسان ارشد شهرداری مشهد بوده‌اند. نتایج تحقیق (که طی آن عوامل درونی و بیرونی به همراه استراتژی‌های مرتبط را با رویکرد SWOT احصاء نموده و استراتژی جذاب را با روش QSPM شناسایی کرده)، مبین ظرفیت قابل اتکای اداره حسابرسی عملکرد شهرداری مشهد از نقطه نظر عوامل داخلی و سازگاری قابل توجه در قبال عوامل خارجی می‌باشد. در مطالعه پیش رو، استراتژی‌های اولویت دار در چهار وضعیت توسعه‌ای، تنوع، تدافعی و تغییر جهت که مبتنی بر دو رویکرد برون سپاری یا عدم برون سپاری بوده، تعیین گردیده است. همچنین با استفاده از الگوی QSPM به انتخاب استراتژی بهینه از طریق اندازه‌گیری میزان مطلوبیت پرداخته شده که طی آن استراتژی انجام امانی وظایف (عدم برون سپاری) در رقابت با استراتژی برون سپاری انتخاب گردیده است.
 

واژه‌های کلیدی: تصمیم‌گیری استراتژیک، عوامل استراتژیک، ماتریس برنامه‌ریزی استراتژیک کمی (QSPM)، ماتریس SWOT، برون سپاری

متن کامل [PDF 302 kb]   (7361 دریافت)